www.bibliotecadibabele.org

Template Joomla scaricato da Joomlashow

  • PDF

Giacomo Leopardi, infinito & more

 

Omaggio a Giacomo Leopardi e alla sua poesia più famosa.
Questa pagina è era solo il primo abbozzo di un progetto, ancora in fase di elaborazione, sulla poesia italiana nel mondo

Giacomo Leopardi (Recanati, 29/6/1798 – Napoli, 14/6/1837)

giacomo 1820Wikipedia: italiano español français english română português Русский slovenščina deutsch

Centro nazionale di studi leopardiani - Recanati

Vita e opera (Centro nazionale di studi leopardiani)

 


ita L'infinito

Sempre caro mi fu quest'ermo colle,
E questa siepe, che da tanta parte
De l'ultimo orizzonte il guardo esclude.
Ma sedendo e mirando, interminato
Spazio di là da quella, e sovrumani
Silenzi, e profondissima quiete
Io nel pensier mi fingo, ove per poco
Il cor non si spaura. E come il vento
Odo stormir tra queste piante, io quello
Infinito silenzio a questa voce
Vo comparando: e mi sovvien l'eterno,
E le morte stagioni, e la presente
E viva, e 'l suon di lei. Così tra questa
Infinità s'annega il pensier mio:
E 'l naufragar m'è dolce in questo mare.

ita Opere di Giacomo Leopardi, in edizione integrale
dal sito: Liber liber (pdf, rtf, txt, epub, dimensioni varie)


L‘Infini

Toujours chère me fut cette colline
Solitaire ; et chère cette haie
Qui refuse au regard tant de l’ultime
Horizon de ce monde. Mais je m’assieds,
Je laisse aller mes yeux, je façonne, en esprit,
Des espaces sans fin au delà, d’elle,
Des silences aussi, comme l’humain en nous
N’en connaît pas, et c’est une quiétude
On ne peut plus profonde : un de ces instants
Où peu s’en faut que le cœur ne s’effraie.
Et comme alors j’entends
Le vent bruire dans ces feuillage, je compare
Ce silence infini à cette voix,
Et me revient l’éternel en mémoire
Et les saisons défuntes, et celle-ci
Qui est vivante, en sa rumeur. Immensité
En laquelle s’abîme ma pensée,
Naufrage, mais qui m’est doux dans cette mer.

Yves Bonnefoy

fra Giacomo Leopardi, 9 canti (fr) site: Wikisource France


The infinite

This lonely hill to me was ever dear,
This hedge, which shuts from view so large a part
Of the remote horizon. As I sit
And gaze, absorbed, I in my thought conceive
The boundless spaces that beyond it range,
The silence supernatural, and rest
Profound; and for a moment I am calm.
And as I listen to the wind, that through
These trees is murmuring, its plaintive voice
I with that infinite compare;
And things eternal I recall, and all
The seasons dead, and this, that round me lives,
And utters its complaint. Thus wandering
My thought in this immensity is drowned;
And sweet to me is shipwreck on this sea.

Frederick Townsend

The Poems of G.Leopardi translated by F.Townsend (NY 1887)
from the website: Project Gutenberg (txt, 189 kB)


El infinito

Siempre grata me fue esta yerma loma,
y este seto,  que tanta parte oculta
del último horizonte a la mirada.
Sentado aquí, contemplo interminables
espacios más allá, y sobrehumanos
silencios, y una calma profundìsima
mi pensamiento invade; tanta, al fin,
que el corazón se asusta. Y como el viento
susurra entre el ramaje, aquel silencio
infinito con esta voz comparo.
Y vuelve a mí Lo eterno, y las ya muertas
estaciones del aňo, y la presente,
aún viva, y su sonido. Asì entre esta
inmensidad se anega el pensar mio. 

Alejandro Duque Amusco

Poemas de Giacomo Leopardi (versión de Diego Navarro)
from the website: amediavoz (html page)


O infinito

A mim sempre foi cara esta colina
deserta e a sebe que de tantos lados
exclui o olhar do último horizonte.
Mas sentado e mirando, intermináveis
espaços longe dela e sobre-humanos
silêncios, e quietude a mais profunda,
eu no pensar me finjo; onde por pouco
não se apavora o coração. E o vento
ouço nas plantas como rufla, e àquele
infinito silêncio a esta voz
vou comparando: e me recordo o eterno
e as mortas estações, e esta presente
e, viva, e o seu rumor. É assim que nesta
imensidade afogo o pensamento:
e o naufrágio é doce neste mar.

Haroldo de Campos


ru L'infinito / БЕСКОНЕЧНОЕ italiano - russo (русский) pdf 3 versioni


slov Nekonečno (slovacco/slovenčina)

Ten pustý vŕšok prirástol mi srdcu
i toto husté krovie, čo mi bráni
uvidieť dotyk neba s horou v diaľke.
Tu sedím, nerušene z ticha siete spriadam,
za kríkmi vôkol nekonečný priestor,
najhlbšiu večnosť v tomto meste cítim,
div, že mi z hrude srdce nevyskočí.
Keď potom vietor začne čechrať trávu,
na strunách kríkov brnká melódiu,
zrovnávam šelest vetra s večným tichom,
s myšlienkou, čo je búrlivá a hlučná
a cítim v krvi mŕtve chvíle času
i jeho živé bezrozmerné prúdy,
do hlbín ponára sa myseľ moja,
dobre je zhynúť v týchto vlnách mora.

Dagmar Sabolová-Princic  (fonte: European Commission website)

 

go to web page L'infinito nel mondo (CNSL) - arabo, aramaico, armeno, cinese, francese, giapponese, greco, inglese, russo, sanscrito, spagnolo, tedesco